آیا هنگام خرید تلویزیون مطمئن هستید که دستگاه انتخابی شما دارای رسیور داخلی است یا خیر؟ بسیاری از خریداران با این پرسش مواجه می‌شوند و نمی‌دانند چگونه بین تلویزیون معمولی و تلویزیون دارای رسیور داخلی تفاوت قائل شوند. داشتن رسیور داخلی، شما را از خرید گیرنده جداگانه بی‌نیاز می‌کند چون هم هزینه اضافی را کاهش می‌دهد و هم فضای کمتری اشغال می‌شود. در این مقاله به روش‌های تشخیص تلویزیون رسیور دار پرداخته و برندها و مدل‌های محبوب این دسته از تلویزیون‌ها را معرفی خواهیم کرد.

روش‌های تشخیص تلویزیون ماهواره دار

اگر برایتان اهمیت دارد تلویزیونی داشته باشید که بدون نیاز به رسیور جداگانه قادر به پخش کانال‌های ماهواره‌ای باشد، لازم است بدانید چگونه این ویژگی را تشخیص دهید. خوشبختانه روش‌های ساده و سریعی وجود دارند که به شما نشان می‌دهند تلویزیون شما دارای رسیور داخلی است یا خیر. در ادامه، این روش‌ها را بررسی کرده و نکات مهم برای انتخاب تلویزیون رسیور دار را معرفی می‌کنیم.

تلویزیون ماهواره دار

۱. استفاده از کاتالوگ یا جعبه تلویزیون

ساده‌ترین و سریع‌ترین روش برای تشخیص تلویزیون رسیور دار، بررسی مشخصات درج‌شده روی جعبه یا دفترچه راهنماست. شرکت‌های تولیدکننده معمولاً ویژگی‌های اصلی دستگاه را در این بخش به‌صورت واضح ذکر می‌کنند. اگر در مشخصات تلویزیون عباراتی مانند DVB-S یا DVB-S2 را دیدید، به این معناست که تلویزیون از گیرنده ماهواره‌ای داخلی پشتیبانی می‌کند. این دو استاندارد، رایج‌ترین نوع تیونرهای ماهواره‌ای در جهان هستند.

نکته: فقط به نوشته‌های روی جعبه اکتفا نکنید؛ گاهی اطلاعات دقیق‌تر فقط در دفترچه راهنما درج می‌شود، بنابراین بهتر است هر دو را بررسی کنید.

۲. بررسی پورت‌های پشت تلویزیون

روش دوم، نگاهی به قسمت پورت‌های پشت دستگاه است. اگر در میان ورودی‌ها، پورت مخصوص کابل ماهواره با عنوان F-Connector یا ورودی کواکسیال (Coaxial) وجود داشته باشد، یعنی تلویزیون شما رسیور داخلی دارد. این همان پورت دایره‌ای‌شکل فلزی است که در رسیورهای جداگانه نیز دیده می‌شود. معمولاً این ورودی در کنار پورت‌های HDMI یا USB قرار دارد و به‌راحتی قابل شناسایی است. اگر قبلاً با رسیورهای مجزا کار کرده باشید، احتمالاً سریع متوجه وجود آن خواهید شد.

۳. بررسی تنظیمات تلویزیون

اگر هنوز مطمئن نیستید، وارد منوی تنظیمات کانال (Channel Setup) در تلویزیون شوید. در این بخش اگر گزینه‌هایی مانند Satellite Search یا جست‌وجوی ماهواره‌ای را مشاهده کردید، دستگاه شما قطعاً رسیور داخلی دارد. این روش زمانی کاربردی است که به دفترچه یا جعبه دستگاه دسترسی ندارید. حتی هنگام خرید تلویزیون از فروشگاه هم می‌توانید از فروشنده بخواهید وارد این قسمت شود تا مطمئن شوید تلویزیون انتخابی‌تان واقعاً رسیور داخلی دارد.

۴. بررسی قابلیت رمزگشا

تلویزیون‌هایی که رسیور داخلی دارند، معمولاً به رمزگشای داخلی (Built-in Decoder) نیز مجهز هستند. وظیفه این سیستم، تبدیل سیگنال‌های ماهواره‌ای به تصویر و صداست. بنابراین اگر در مشخصات فنی تلویزیون عبارت‌هایی مانند Integrated Decoder یا Built-in Decoder را دیدید، نشانه‌ای از پشتیبانی دستگاه از قابلیت پخش مستقیم کانال‌های ماهواره‌ای است.

نکته: توجه داشته باشید که وجود رمزگشا به‌تنهایی کافی نیست؛ ممکن است تلویزیونی رمزگشا داشته باشد اما تیونر ماهواره نداشته باشد. بنابراین بهتر است این گزینه را در کنار سایر روش‌ها بررسی کنید تا انتخابی مطمئن داشته باشید.

تلویزیون ماهواره دار

۵. توجه به برند و مدل تلویزیون

یکی دیگر از روش‌های مطمئن برای فهمیدن اینکه تلویزیون شما رسیور داخلی دارد یا نه، بررسی برند و مدل دستگاه است. برخی برندها در تولید تلویزیون‌های مجهز به رسیور داخلی تجربه و تخصص بیشتری دارند. به‌عنوان مثال:

  • سامسونگ: از مدل‌های معروف رسیور دار می‌توان به CU8000 و BU8000 اشاره کرد.
  • ال‌جی: بسیاری از تلویزیون‌های سری NanoCell و بعضی مدل‌های OLED این برند، رسیور داخلی دارند.

این برندها معمولاً مشخصات ماهواره را روی جعبه محصول درج می‌کنند. در مقابل، برندهای ایرانی مثل اسنوا یا ایکس‌ویژن بیشتر روی گیرنده دیجیتال (DVB-T) تمرکز دارند و کمتر به رسیور ماهواره‌ای مجهز می‌شوند.

جدول مقایسه روش‌های تشخیص تلویزیون رسیور دار

برای اینکه مطمئن شوید تلویزیون شما واقعاً رسیور داخلی دارد، چند راهکار مختلف وجود دارد. هر کدام از این روش‌ها درجه اطمینان متفاوتی دارند؛ جدول زیر یک مقایسه سریع و روشن از این روش‌ها ارائه می‌دهد تا انتخاب مطمئن‌تری داشته باشید.

روش تشخیص میزان اطمینان توضیح کوتاه
بررسی دفترچه یا کاتالوگ تلویزیون بسیار بالا وجود عبارت‌هایی مانند DVB-S یا DVB-S2 نشان‌دهنده رسیور داخلی است.
بررسی پورت‌های پشت دستگاه بالا وجود ورودی مخصوص کابل ماهواره (F-Connector) نشانه رسیور داخلی است.
ورود به تنظیمات کانال‌یابی بالا وجود گزینه‌هایی مثل Satellite Search در منوی تنظیمات.
بررسی قابلیت رمزگشا (Decoder) متوسط اگر در مشخصات فنی عبارت Built-in Decoder درج شده باشد، دستگاه از ماهواره پشتیبانی می‌کند.
شناسایی برند و مدل تلویزیون متوسط برندهایی مانند سامسونگ و ال‌جی معمولاً دارای رسیور داخلی هستند.
تعداد کانال‌های قابل دریافت متوسط دریافت شبکه‌های خارجی متعدد نشان‌دهنده وجود رسیور داخلی است.
کیفیت پخش کانال‌ها متوسط پشتیبانی از کیفیت‌های HD و 4K معمولاً در تلویزیون‌های رسیور دار دیده می‌شود.

نحوه نصب تلویزیون ماهواره دار

بعد از اینکه مطمئن شدید تلویزیون شما رسیور داخلی دارد، نوبت به راه‌اندازی و استفاده از آن می‌رسد. نصب این نوع تلویزیون‌ها تفاوت زیادی با تلویزیون‌های معمولی ندارد، اما چند مرحله کلیدی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنید:

۱. نصب دیش ماهواره در مکان مناسب

اولین قدم در نصب تلویزیون ماهواره دار، نصب دقیق دیش است. دیش باید در موقعیتی قرار گیرد که بیشترین سیگنال را از ماهواره موردنظر (مثل هات‌برد یا یوتل‌ست) دریافت کند. جهت‌یابی دیش معمولاً با دستگاه فایندر انجام می‌شود. هرچه قدرت سیگنال بیشتر باشد، کیفیت تصویر تلویزیون نیز بهتر خواهد بود.

۲. اتصال کابل کواکسیال به تلویزیون

در گام بعد، کابل کواکسیال را از دیش به تلویزیون متصل کنید. ورودی مخصوص این کابل معمولاً با نام F-Connector مشخص شده و در کنار سایر پورت‌ها قرار دارد. این مرحله بخش مهمی از نحوه نصب تلویزیون ماهواره دار محسوب می‌شود، زیرا اتصال اشتباه ممکن است باعث افت کیفیت تصویر شود.

اتصال کابل کواکسیال به تلویزیون

۳. ورود به تنظیمات تلویزیون

با استفاده از ریموت کنترل، وارد بخش تنظیمات کانال یا Satellite Setup شوید. در این قسمت باید نوع سیگنال ورودی را انتخاب کنید تا تلویزیون بتواند سیگنال‌های ماهواره‌ای را شناسایی کند.

۴. انتخاب گزینه DVB-S یا DVB-S2

در ادامه، یکی از گزینه‌های DVB-S یا DVB-S2 را انتخاب کنید. این گزینه‌ها به تلویزیون کمک می‌کنند تا سیگنال دیش را مستقیماً پردازش کرده و تصویر را بدون نیاز به رسیور جداگانه نمایش دهد.

۵. جستجوی کانال‌ها و ذخیره‌سازی

در آخرین مرحله از نحوه نصب تلویزیون ماهواره دار، گزینه جستجوی کانال را فعال کنید. تلویزیون به صورت خودکار تمام شبکه‌های قابل دریافت را اسکن کرده و در حافظه ذخیره می‌کند. این فرآیند ممکن است چند دقیقه طول بکشد، اما پس از اتمام آن، به راحتی می‌توانید بین صدها کانال داخلی و خارجی جابه‌جا شوید.

💡 نکته: تفاوت اصلی تلویزیون‌های ماهواره دار با تلویزیون‌های معمولی در این است که نیازی به دستگاه رسیور و کنترل مجزا ندارند. تمام مراحل نصب و تنظیم از طریق همان ریموت تلویزیون انجام می‌شود.

مزایا و معایب تلویزیون رسیور دار

تلویزیون‌های ماهواره‌دار هم نقاط قوت و هم نقاط ضعف‌هایی دارند. همین موضوع باعث می‌شود انتخاب بین مدل‌های رسیور دار و معمولی به شرایط کاربر بستگی پیدا کند. بررسی نکات مثبت و منفی این تلویزیون‌ها کمک می‌کند راحت‌تر تصمیم بگیرید کدام گزینه برایتان به‌صرفه‌تر است.

مزایا معایب
عدم نیاز به خرید رسیور جداگانه؛ هزینه اضافه برای گیرنده نمی‌پردازید. محدودیت در نصب نرم‌افزارهای جانبی؛ امکانات کمتر نسبت به رسیور مستقل.
اشغال فضای کمتر؛ نیازی به دستگاه و سیم‌کشی اضافی ندارید. دشوار بودن تعمیر؛ خرابی بخش رسیور یعنی نیاز به تعمیر تخصصی کل تلویزیون.
نصب و استفاده ساده‌تر؛ همه چیز با همان ریموت اصلی کنترل می‌شود. به‌روزرسانی نرم‌افزار کمتر؛ احتمالاً آپدیت کانال‌ها محدودتر خواهد بود.
دریافت کانال‌های HD و 4K بدون نیاز به سخت‌افزار جانبی. تنوع کمتر در امکانات پیشرفته؛ رسیورهای جدا گزینه‌های بیشتری ارائه می‌دهند.
صرفه‌جویی در زمان و هزینه نصب؛ همه امکانات یکجا در دستگاه ادغام شده است. در صورت خرابی یا ضعف گیرنده داخلی، امکان تعویض مجزا وجود ندارد.

چه تلویزیون‌هایی در بازار ایران ماهواره داخلی دارند؟

در بازار ایران بیشتر تلویزیون‌های سونی، سامسونگ و ال‌جی با رسیور داخلی عرضه می‌شوند. در مقابل، بسیاری از برندهای ایرانی مثل تلویزیون اسنوا، تلویزیون دوو و ایکس‌ویژن مدل‌های متنوعی دارند که بیشترشان فقط گیرنده دیجیتال داخلی دارند و دارای رسیور نیستند. بنابراین اگر هدف شما خرید تلویزیون ماهواره دار است، باید هنگام انتخاب به مدل‌های وارداتی توجه بیشتری داشته باشید.

سؤالات متداول

خیر. وجود رسیور داخلی به‌تنهایی کافی نیست. برای اینکه بتوانید کانال‌های ماهواره‌ای را دریافت کنید، حتماً باید یک دیش مناسب نصب و به تلویزیون متصل کنید.
بله، با خرید رسیور جداگانه و اتصال آن به تلویزیون می‌توانید کانال‌های ماهواره‌ای را دریافت کنید.
استاندارد DVB-S اولین نسل از گیرنده‌های ماهواره‌ای دیجیتال است که کیفیت معمولی و HD را پشتیبانی می‌کند. در مقابل، DVB-S2 نسخه پیشرفته‌تر است که پهنای باند بیشتر و پشتیبانی از رزولوشن‌های بالاتر مثل Full HD و 4K را فراهم می‌کند.(بیشتر تلویزیون‌های جدید از DVB-S2 استفاده می‌کنند.)
از نظر فنی خیر، اما بسته به قوانین کشور ممکن است محدودیت‌هایی در استفاده از ماهواره وجود داشته باشد.

محصولات مرتبط

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *